Ben de yapardım !

Yerinde sayanlar yürüyenlerden daha çok gürültü çıkarırlar. ‘ Cenap Şahabettin ‘

Hayatımız, sosyal çevremiz ve akrabalarımız da olmak üzere nereye bakarsanız bakın dillere pelesenk olmuş şu cümleleri duymaya devam edeceksiniz: “Ben de yapardım, şunun konumunda ben olacaktım ki bak gör neler yapardım, tabi o şartlar ile babam da yapardı, yaptılar ama kendileri mi yaptı, şunlar şunlar destek oldu da yaptı yoksa bende yapardım.”. Bu örnekler gibi birçok cümleyi oturduğu yerden elindekini kaybetme korkusuyla hiçbir risk almayanlar ve gökten yağmur damlası gibi başarı, sağlık, para yağacağını düşünenler sanıyorum ki uzunca beklemeye ve duymaya devam edecekler.

Evet bir köyde değil metropolde doğabilirdin. Evet köy okulunda değil başarıları sayesinde dünya listelerine girmiş kolejlerde de okuyabilirdin. Baban maddi durumu zayıf bir fabrika işçisi değil zenginliği bankalara dahi sığmayan biri de olabilirdi fakat asıl soru şu:

Elindekilerin ve sahip olduklarının üstüne, sen ne koyabildin? Elindeki olanaklarla kaç adım öteye gidebildin veya gidebilirsin?

İşin özü hayatımızda bugün de yarın da hep engeller olacak ve olmaya devam edecek. İrili ufaklı tüm engellere rağmen nasıl ilerleyebilirim, nasıl geliştirebilirim ve nasıl gelişebilirim diye düşünebilmek; her günümüzün bir önceki günden farklı olması için çalışmak ve araştırma içerisinde olabilmek için risk alabilecek güce sahip olabilmek tüm büyük başarıların katalizörü olduğunun farkına varabilmek gerekir. Engeller ve olumsuzluklar için söylenip durmak yerine, sonuç almaya, hedefe ulaşmaya koşamasak da adım atmak, adım atamasak da sürünmek gerek, her daim ileri.

Kısacası oturduğun yerde sana kimse koşmaz, sen koşarken sana yetişmeye çalışanlar olur.