Ben de yapardım !

“Yerinde Sayanlar, Yürüyenlerden Daha Çok Gürültü Çıkarır.”

– Cenap Şahabettin

Hayatımıza, sosyal çevremize ve akrabalarımıza baktığımızda, kulağımıza çalınan bazı cümleler neredeyse ezberlenmiştir:

“Ben de yapardım.”

“Onun yerinde ben olsaydım, neler yapardım bir gör!”

“Tabii o şartlarla, babam da yapardı.”

“Yaptılar ama kendileri mi yaptı? Arkalarında destek vardı.”

“Bana da o imkanlar verilseydi, ben de çoktan yapmıştım.”

Bu ve benzeri cümleler, oturduğu yerden konuşan, elindekini kaybetme korkusuyla hiçbir risk almayan ve gökten başarı, sağlık ya da para yağmasını bekleyenlerden gelmeye devam edecek gibi görünüyor.

Evet, bir köyde değil de bir metropolde doğabilirdin.

Evet, köy okulunda değil de dünya sıralamasında yer alan bir kolejde okuyabilirdin.

Evet, baban bir fabrika işçisi değil de serveti bankalara sığmayan biri olabilirdi.

Ama asıl soru şu:

Elindekilerin üzerine sen ne koyabildin?

Sahip olduklarınla kaç adım öteye gidebildin ya da gidebilirsin?

Hayat, dün olduğu gibi yarın da önümüze engeller çıkaracak. Ancak mesele engellerin varlığı değil; o engellere rağmen nasıl ilerleyebileceğini düşünebilmek, gelişme arzusu içinde olup her gün bir adım daha ileriye gidebilmek için cesaretle risk alabilmektir.

Başarının katalizörü; her günün bir öncekinden farklı olması için çaba göstermek, araştırmak, üretmek ve gerektiğinde konfor alanından çıkmaktır. Engel ve olumsuzluklar karşısında şikâyet etmek yerine, hedefe yürüyemesek bile adım atmak, adım atamıyorsak sürünmek, ama her durumda ilerlemek gerekir.

Unutma, yerinde oturduğun sürece kimse sana koşmaz.

Ama sen koşarsan, birileri sana yetişmeye çalışır.